Bir Roman, Bin Vicdan: Emine Çal’dan Unutamadığımız Sırların Romanı "Kolhis”
Gazeteci-Yazar Emine Çal, yeni romanı “Kolhis” ile okuru yalnızca bir hikâyenin değil, insan ruhunun en karanlık dehlizlerinin içine davet ediyor.
Romanın ilk satırları bile bu çağrının tonunu belirliyor: “Hikâyeniz hikâye değil de bataklıksa eğer... Unuttuğunuzu sanırsınız ama unutamazsınız.”
Çal, 213 sayfalık bu romanında iki genç adamın -Emir ve Metin’in-kesişen yaşamları üzerinden bireysel sırların, toplumsal sessizliklerin ve geçmişle yüzleşememenin izini sürüyor.
Giresun’da geçen hikâyede, karakterler dostluk, kayıp, aşk ve travmalar arasında sıkışmış hayatların temsilcileri.
Metin, bir gece dostu Emir’e içini dökerken, okur Türkiye’nin en yakıcı yaralarından biriyle yüzleşiyor: kadın cinayetleri. Ancak yazar, olayı bir “klişe” olarak değil; geride kalanların, özellikle çocukların yaşadığı sessiz yıkım üzerinden anlatıyor.
Romanın merkezinde yer alan Emir ise yıllardır içine gömdüğü bir sırla yaşıyor. Çal’ın deyimiyle bu sır “hikâye değil, bataklık”tır — anlatıldığında da, saklandığında da insanı yutan bir karanlık.
Emir’in sırrı çözüldüğünde okur, yalnızca bir karakterle değil, toplumun suskun vicdanıyla da karşı karşıya kalıyor.
“Bir babanın yanlışlarından oğlu nasıl sorumlu tutulabilir?” sorusu kitabın kalbinde yankılanıyor.
“Kolhis”, adını Karadeniz’in doğu kıyılarından Rusya’nın güneyine uzanan mitolojik bir bölgeden alıyor.
Emir’in geçmişiyle hesaplaşmasında bu efsaneler bir metafor görevi görüyor; unutuşla hatırlayış arasında sıkışan insanın sembolüne dönüşüyor.
Gazeteci kimliğini edebi bir incelikle harmanlayan Emine Çal, “Kolhis”te toplumsal yaraları estetik bir dille görünür kılıyor.
“Bir kereden bir şey olmaz” cümlesinin ardındaki toplumsal körlüğe, romanın duygusal gücüyle ayna tutuyor.
“Kolhis”, yalnızca bir roman değil; unutturulmak istenen acılara karşı yazılmış bir vicdan metni ve bir babadan kalan günahın gölgesini çarpıcı bir şekilde ortaya koyuyor.
"Bazı hikâyeler anlatılmaz — gömülür" anlayışını da silip atan Emine Çal, o gömülü hikâyelere yeniden nefes aldırıyor.
Yorumlar
Yorum Gönder